Mijn favoriete strips deel 2


Deel 1 was over Amerikaanse strips, in deel 2 gaat het over mijn favoriete franco-Belgische strips. Het mooie hieraan is dat deze allemaal makkelijk verkrijgbaar zijn, in de stripwinkel of de betere boekenzaak.

Asterix

Van Albert Uderzo & René Goscinny

Als je het over mainstream hebt (vooral in mijn geboorteland Duitsland), dan staat Asterix helemaal bovenaan. Dat doet het feit geen afbreuk dat de 24 door Goscinny geschreven verhalen gewoon goede strips zijn. Uiteraard komisch, maar met avontuur en een snufje geschiedenis.

Kuifje

Van Hergé

Het paradepaardje van de franco-Belgische strip, reporter Kuifje en zijn hondje Bobby, die avonturen in het buitenland beleven. Niet voor niets een klassieker. Mij is Kuifje alleen iets te braaf, en had Hergé iets meer een keuze mogen maken tussen avontuur en slapstick (en dan graag richting avontuur). Zeker lezen.

Michel Vaillant

Van Jean Graton

Wat minder bekend dan de andere strips hier, maar een heel lang lopende reeks, realistisch getekend en een must voor autoliefhebbers: de verhalen over coureur Michel Vaillant. Zeker de vroege verhalen uit de jaren ’60, bijv. De gemaskerde Racer zijn echte hoogstandjes.

Lucky Luke

Van Morris & René Goscinny

En als we het dan al over mainstream hebben, moeten we Lucky Luke niet vergeten. Net als bij Asterix zijn hier de goede verhalen door Goscinny geschreven, en dat zijn er een hoop. Die blinken uit in humor en leuke verhalen, en dat gebruikmakend van een heleboel historische figuren en gebeurtenissen uit het Wilde Westen. Zeker het lezen waard!

Guust

Van André Franquin

Begonnen als nevenpersonage bij Robbedoes & Kwabbernoot, werd Guust Flater snel een personage dat zijn eigen strip nodig had, en die kreeg hij dan ook. Het resultaat was de ultieme funny. Op een bepaalde manier zijn Calvin & Hobbes zijn opvolgers, want kleurrijke fantasie, gekke uitvindingen en je omgeving de waanzin in drijven (bij Calvin de ouders, bij Guust de collega’s), Guust heeft het allemaal voorgedaan.

Blake & Mortimer

Van Edgar P. Jacobs & anderen

Verhalen, realistische tekenstijl, kleurgebruik: de avonturen van Mortimer (die eigenlijk het hoofdpersonage is) en Blake vallen in mijn ogen onder de tegenwoordig veel gebruikte (misbruikte?) noemer graphic novel. Alleen jammer dat Jacobs zelf zo weinig getekend heeft. Het Gele Teken wordt over het algemeen als de beste titel in de reeks beschouwd, maar voor mij is dat toch echt het monster van bijna 200 bladzijdes, Het Geheim van de Zwaardvis. Die nieuwe strips, van andere auteurs en tekenaars, zijn van wisselende kwaliteit.

Robbedoes & Kwabbernoot

Van André Franquin

Mijn favoriet, een strip die de balans tussen humor en avontuur heeft. Net als Kuifje is Kwabbernoot reporter, wat natuurlijk de perfecte reden is om op avontuur te gaan. De highlights zijn voor mij de “Marsupilami-Zantafio” verhalen (Robbedoes en de erfgenamen, De roof van de Marsupilami, De hoorn van de neushoorn, De dictator en de paddenstoel, Pas op, Kwabbernoot!) en de twee Zwendel albums. De latere verhalen van andere auteurs en tekenaars komen voor mij niet in de buurt van de Franquin albums.